Description

سوربات پتاسیم: برنامه های کاربردی و موارد منع مصرف

سوربات پتاسیم

سوربات پتاسیم با فرمول شیمیایی CH 3 CH = CH – CH = CH – CO 2 K  به دلیل اثر ضد قارچی یکی از پر مصرف ترین افزودنی ها در مواد غذایی است. این ماده به صورت نمک سفید یا زرد روشن، بسیار محلول در آب (67.6٪ در دمای 20 درجه سانتیگراد)، بی بو و بی مزه ظاهر می شود.

اگر چه سوربات پتاسیم به طور طبیعی در برخی از انواع توت ها وجود دارد، اما به صورت مصنوعی از اسید سوربیک و هیدروکسید پتاسیم نیز تولید می شود. همچنین در فهرست افزودنی ‌های مجاز اتحادیه اروپا به‌ عنوان E202 معرفی شده است و هنگامی که در دوزهای توصیه شده استفاده می ‌شود، بدون سمیت است.

توانایی مهار رشد قارچ‌ ها و مخمرها و عدم تغییر ظاهر یا خواص ارگانولپتیک غذایی این ماده باعث استفاده از آن به عنوان نگهدارنده غذا و محصولات بهداشت شخصی شده است. سوربات پتاسیم به طور گسترده در غذاهای فرآوری شده یا بسته بندی شده استفاده و مصرف می شود.

چه غذاهایی که حاوی سوربات پتاسیم هستند

سوربات پتاسیم برای جلوگیری از رشد قارچ‌ ها و مخمرها در پنیر، کیک، ژلاتین، ماست، نان، غذاهای کم ‌چرب و سس‌ های سالاد استفاده می ‌شود. همچنین در محصولات پخته شده، میوه ها و سبزیجات کنسرو شده، پنیر، میوه های خشک، ترشیجات، آب میوه ها، نوشابه ها، بستنی، شراب، سیب و در گوشت های فرآوری شده، پخته شده و دودی یافت می شود.

نیز می توان آن را در وسایل مراقبت شخصی یافت. به عنوان مثال، به سایه چشم و سایر لوازم آرایشی، شامپوها، مرطوب کننده ها و محلول های لنز اضافه می شود. همچنین در غذای گربه و سگ و مکمل های گیاهی وجود دارد. هدف از سوربات پتاسیم موجود در این اقلام افزایش عمر مفید آن هاست.

سوربات پتاسیم

سوربات پتاسیم در لوازم آرایشی

سوربات همچنین یک ماده ضروری در بسیاری از کرم ها، لوسیون ها و سایر محصولات است. این ماده در لوازم آرایشی برای اطمینان از کیفیت مناسب محصول استفاده می شود. به عنوان یک قاعده، افزودنی در ترکیب با سایر مواد نگهدارنده که به عنوان داروهای ضد عفونی کننده عمل می کنند، استفاده می شود. سوربات به لوازم آرایشی زیر اضافه می شود:

• شامپو مو
• ژل بدن
• صابون مایع
• پاک کننده های پوست
• کرم ها
• وسایل حفظ بهداشت دهان

برنامه های کاربردی سوربات پتاسیم

همانطور که در بالا ذکر شد، سوربات ها نمک های اسید سوربیک (E200) هستند. سوربات پتاسیم از رشد قارچ ها، مخمرها و باکتری های هوازی جلوگیری می کند. هنگام استفاده، آن را با سایر مواد نگهدارنده حاوی کلسیم (مثلا پروپیونات کلسیم) اضافه کنید، زیرا رسوب می کند.

در مورد نگهداری میوه های خشک، سوربات پتاسیم به استفاده از دی اکسید گوگرد ترجیح داده می شود، زیرا استفاده از دی اکسید گوگرد طعمی باقی می گذارد.

دوز مصرف

در بیشتر موارد، خطرات سلامتی ناشی از افزودن یک ماده نگهدارنده شیمیایی در دوز توصیه شده کمتر از خطرات ناشی از خوردن یک غذای آلوده به میکروبیولوژیک در نظر گرفته می شود.

سوربات پتاسیم طبق آژانس های نظارتی ایالات متحده و اروپا ایمن شناخته می شود. به عبارت دیگر، استفاده از آن به طور کلی بی خطر تلقی می شود و در بدن تجمع نمی یابد. زیرا اغلب فقط در مقادیر بسیار کم در غذا استفاده می شود.

دوزهایی که باید برای دستیابی به اثربخشی سوربات پتاسیم اضافه شود بسته به PH محصول و اجزای آن، میزان رطوبت موجود در آن، وجود مواد افزودنی دیگر، میزان آلودگی با آن، نوع فرآوری، بسته بندی، دمای ذخیره سازی و مدت زمان تخمینی این ذخیره سازی متفاوت است.

مقدار سوربات اضافه شده به غذا بین 0.01 تا 0.3 درصد متغیر است. در پنیر، بالاترین دوز، بین 0.2 تا 0.3٪ اضافه می شود. در غذا معمولا بین 0.1 تا 0.3٪ استفاده می شود، در حالی که مقدار کمی به شراب بین 0.02٪ تا 0.04٪ اضافه می شود.

این دوزها اثر باکتریواستاتیک دارند. یعنی رشد میکروب ها را در غلظت های بالاتر متوقف می کند و باعث مرگ میکروب ها می شود.

اثرات جانبی

اگر چه سوربات پتاسیم ایمن و غیر سمی در نظر گرفته می شود، اما استفاده طولانی مدت از آن، به ویژه در مقادیر زیاد، منجر به واکنش های آلرژیک می شود. اگر چه این عارضه نادر است، اما افراد به سوربات زمانی که در غذا وجود دارد واکنش آلرژیک نشان می دهند.

این واکنش ‌ها زمانی که در لوازم آرایشی و محصولات استفاده شخصی وجود دارد، بیشتر دیده می‌شوند. در این موارد باعث تحریک پوست، چشم، تنفس یا پوست سر می شود.

به عنوان مثال، گزارش شده است که می تواند باعث ایجاد وضعیتی به نام کهیر تماسی شود. واکنش ‌ها شامل بثورات سوزشی یا خارشی است که در عرض چند دقیقه تا یک ساعت پس از مواجهه ظاهر شده و در حدود 24 ساعت برطرف می ‌شود. علائم تورم قرمز موضعی، به ویژه روی دست ها است.

میگرن، یک نوع رایج سردرد، به عنوان یک اثر نامطلوب بالقوه سوربات پتاسیم برای سلامتی برجسته شده است. مصرف روزانه قابل قبول برای مصرف انسان 25 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن یا 1750 میلی گرم در روز برای یک فرد بالغ متوسط ​​حدود 70 کیلوگرم است.

اگر سوربات پتاسیم نشت کند، ممکن است باعث تحریک چشم و پوست شود. بیمارانی که به این ماده آلرژی دارند باید از مصرف این ماده برای جلوگیری از واکنش های حساسیت مفرط اجتناب کنند. الزامات تولیدکنندگان مستلزم آن است که این ماده فاقد سرب، آرسنیک یا جیوه باشد.

سوربات پتاسیم

موانع سوربات پتاسیم

اگر چه مطالعات علمی در مورد اثرات جهش زایی و ژنوتوکسیک سوربات پتاسیم وجود دارد، نتایج آن ها قطعی به نظر نمی رسد.

در یک مطالعه، مشخص شد که برای لنفوسیت ها (نوعی گلبول سفید) در خون محیطی انسان در محیط آزمایشگاهی ژنوتوکسیک است. دیگری نشان می دهد که هم اسید سوربیک و هم سوربات پتاسیم عوامل ژنوتوکسیک کمتری نسبت به سوربات سدیم هستند که در واقع از نظر پتانسیل آسیب ژنتیکی اثر ضعیفی دارد.

مطالعه دیگری گزارش می دهد که سوربات وقتی با اسید اسکوربیک (ویتامین C موجود در بسیاری از غذاها) و نمک های آهن مخلوط می گردد، اکسید می شود. محصولات این واکنش اکسیداتیو باعث جهش ژنتیکی و آسیب به فعالیت DNA می شود.

خطرات نشان داده شده در همه این مطالعات کم است. خطرات هیپرکالمی با مصرف سوربات پتاسیم نشان داده شده است. با این حال، به دلیل وجود مقادیر کم سوربات در غذاها، احتمال این امر وجود ندارد.